zaterdag 22 december 2007

2012: Poolverschuiving deel 2

Bewijsstukken voor recente poolverschuivingen

De noord- en zuidpool veranderen van plek en het klimaat verandert dramatisch, ijs verandert in water en zorgt voor vloedgolven en overstromingen, de nieuwe polen bevriezen en dit vernietigt het leven daar met intense kou. Woestijnen worden natte gebieden en regenwouden drogen op. Flora en fauna moeten zich aanpassen of sterven uit.

Als alle regionen van onze planeet vroeger een ander klimaat hadden en de verandering zou snel en radicaal geweest zijn, dan zou je verwachten dat er overal op de wereld bewijs voor te vinden is. In de volgende hoofdstukjes enkele aanwijzingen voor dat bewijs. (Het aantal hoofdstukjes zal groeien in de loop van de tijd.)

Bevroren compost
Rancho La Brea teer putten
Bevroren Mammoeten
Beendergrotten
Arctische koralen en waterlelies
Het gewicht van ijs
Overstromingen

Bevroren compost

In Alaska zijn dikke lagen van aarde, steen, planten en dieren resten gevonden. Professor F.C. Hibben van de universiteit van New Mexico beschrijft deze lagen als volgt:

Op veel plaatsen in Alaska is de compost gevuld met enorme hoeveelheden dierlijke beenderen. Treinladingen vol met beenderen van mammoeten, reusachtige dieren, meerdere soorten bisons, paarden, wolven, beren, leeuwen vertellen een verhaal van de populatie van de dieren. Binnenin deze bevroren composthoop liggen verdraaide resten van beenderen en bomen vermengd met lagen van veen, turf en mossen. Het ziet er uit alsof in het midden van de één of andere catastrofe, tienduizend jaar geleden het hele land van Alaska met levende dieren en planten in één keer is bevroren. Van beweging tot plotselinge stilstand. Ook zijn er in ieder geval minsten vier lagen met vulkanische as te vinden in deze compostlagen, al zijn ze extreem vervormd.

Dit suggereert dat -ook al waren er vulkanische erupties- dat er andere krachten aan het werk zijn geweest om tot deze composthoop te komen, waarvan vloedgolven en orkanen de meest aannemelijke zijn.

Rancho La Brea teerputten

In het hart van Los Angeles liggen teerputten die belangrijke vindplaatsen van fossielen zijn. Meer dan 565 soorten zijn op één of andere manier in de teer putten vast komen te zitten in meer dan tienduizend jaar. Dat is in ieder geval wat de experts van het George C. Page Museum ons graag willen laten geloven. Ze vergeten ons alleen een verklaring te geven voor de enorme hoeveelheid dieren die daar vast zijn komen te zitten.

Tijdens de eerste onderzoeken van de universiteit van California in 1906 werd een bed van beenderen gevonden, die 700 schedels van de sabeltandtijger bevatte. Deze schedels gecombineerd met schedels van wolven (20 per vierkante meter): dat is bijna meer beenderen dan teer. Dit zijn niet alleen beenderen van dieren die vast kwamen te zitten en wachtten tot ze dood gingen, het is een gebroken, verpulverde, samengepakte en door elkaar gemengde brei. Net als in Alaska. En laten we vooral de gefossiliseerde vogels niet vergeten: 100.000 vogels die 138 verschillende soorten vertegenwoordigen, waarvan 19 uitgestorven.

Het George C. Page Museum suggereert dat de 3.000 vleesetende vogels zich probeerden te voeden met andere vastzittende dieren en dat ze daardoor zelf zijn komen vastzitten. Dat klinkt als een heel goed argument maar het verklaart niet het lot van de andere 97.000 (niet vleesetende)vogels of dat van 3 soorten vis die ook zijn gevonden.

Aan het einde van de laatste ijstijd (circa 10.000 BC) stierven veel Noord-Amerikaanse soorten uit, inclusief mammoeten, olifanten, rinocerossen, sabeltandtijgers en enorme bisons, welke allen toch relatief grote soorten zijn. Zijn ze allemaal vast komen te zitten in teerputten? Was het het warmere klimaat? Of zijn ze weggevaagd door een enorme catastrofe?

Bevroren Mammoeten

Gefossiliseerde beenderen zijn volop aanwezig in de bevroren grond van Alaska, maar volledige beendergestellen en zelfs complete skeletten zijn bijna niet te vinden. Deze versnippering van beenderen is bijna net zo onvoorstelbaar als hun hoeveelheid en dat lijkt een indicatie voor algehele verwoesting van de weke delen voor het dier begraven is.

In Siberië werden mammoeten uitgeroeid op een vergelijkbare manier. Enorme begraafplaatsen van hun resten zijn opgegraven voor stukken ivoor van hun tanden. Er is uitgerekend dat meer dan een half miljoen ton aan mammoet-slagtanden begraven waren aan de Siberische kustlijn wat op een ruwe schatting komt van 5 miljoen mammoeten. Tientallen bevroren mammoetkarkassen zijn gevonden met het vlees nog intact. Ze zijn plotseling gestorven. In hun magen werden onverteerde resten van vegetatie, inclusief gras, wilde bonen en boterbloemen gevonden. Voedsel dat alleen in de zomer te vinden is. Wetenschappers die de mammoeten hebben onderzocht stellen dat drie van de onderzochte dieren gestorven zijn aan zuurstofvergiftiging en verstikking. De doodsoorzaak van de andere dieren heeft men niet kunnen vaststellen. Afgezien van de oorzaak bevroren de dieren binnen enkele dagen na het intreden van de dood. Ontdooide stukken mammoetvlees waren vers genoeg om de honden mee te voeren.

Met de vorige poolpositie in het achterhoofd zou de Noord-Siberische kustlijn hetzelfde klimaat hebben gehad als Japan vandaag heeft. Maar als de polen zijn verschoven, zou het klimaat extreem snel veranderd zijn, van een zomerse savanne waar mammoeten zich te goed deden aan boterbloempjes naar een bevroren wildernis.

Maar wacht eens even, waren mammoeten niet gebouwd op het leven in koud klimaat?, Ze worden beschreven als wollige dieren door hun harige vacht, maar dat is alleen haar, vetvrij haar. Om ze te beschermen tegen de kou hebben alle hedendaagse poolzoogdieren klieren die een vette olieachtige substantie in de vacht aanmaken om warmte vast te houden. Mammoeten hadden niet zulke klieren. Ondanks dat mammoethaar dikker is, is de structuur hetzelfde als bij olifanten en deze leven op tropische plaatsen. Veel zoogdieren in landen rond de evenaar hebben ook dik haar. Iedereen die nu nog twijfelt moet zich bedenken dat naast de mammoeten ook de beenderen van antilopen, neushoorns en tijgers zijn gevonden.

Beendergrotten

Overal op de wereld zijn grotten die gevuld zijn met beenderen. Veel van deze grotten zijn gevuld met botten van dieren die normaal gesproken niet samen eendelen. In één van die grotten in Oreston vlakbij Plymouth in Engeland liggen mammoeten, neushoorns, beren, leeuwen en rendieren bij elkaar. In Kent's cave vlakbij Torquay sabeltandtijgers en een grot vlakbij Settle, in West Yorkshire bevat de resten van nijlpaarden, mammoeten, bisons, hyena's en andere dieren. Zij zijn begraven onder 3,5 meter klei en de grot is 440 meter boven het zeeniveau. leefgebied

Charles Lyell (1797-1875 Eng.) in zijn boek "Principals of geology" speculeerde:

“De nijlpaarden kwamen van Noord Afrikaanse rivieren, zoals de Nijl, en zwommen in de zomer noordwaarts langs de kusten van de Middellandse Zee en brachten af en toe een bezoek aan de eilanden langs de kust. Hier en daar zijn ze waarschijnlijk aan land gegaan om te grazen en te rusten, waarna ze hun weg vervolgden naar het noorden via de Somme, Thames en de Severn, waarna ze voor de winter weer naar het zuiden terug gingen vanwege de sneeuw en de kou.”

Maar als we de evolutietheorie volgen dan zouden de huidige nijlpaarden vandaag de dag hetzelfde moeten doen. Wat zou de verklaring voor de botten van nijlpaarden diep in de Engelse grotten dan wel kunnen verklaren? Nijlpaarden zouden in Engeland geleefd kunnen hebben, maar nijlpaarden beklimmen zeker geen bergen als ze een keus hebben. Nijlpaarden zouden geschuild kunnen hebben voor grote catastrofes in de grotten samen met andere dieren zoals hyena's en bisons. Of hun lichamen zouden, beschadigd door de gebeurtenissen de grot binnen gespoeld kunnen zijn, als onderdeel van een grote vloedgolf. Het is redelijk om te zeggen dat de laatste twee verklaringen aannemelijker zijn dan dat de nijlpaarden op vakantie gingen in de zomer.

In China, vlakbij het dorpje Choukoutien, werden de botten van tijger, wolharige neushoorn, kameel, olifant, aap en pauw gevonden. Allemaal dieren die niet dezelfde leefomgeving hebben. De beenderen lijken opgepakt en in een hoek gesmeten te zijn. Welke krachten kunnen zoiets veroorzaken?

In grotten in Sicilië werden nijlpaarden, hyena's, leeuwen, konijnen, beren en olifanten gevonden.
Op het Kotelnoi eiland boven Siberië waar geen planten, bomen en bosjes groeien werden de botten van olifanten, buffels, paarden en neushoorns gevonden. Hetzelfde bewijs is wereldwijd vindbaar, het lijkt een bewijs van verwoesting op een niveau dat we ons niet kunnen voorstellen.

Arctische koralen en waterlelies

Spitsbergen (Svalbard) is een eiland in de Noordelijke ijszee, 11 graden van de noordpool, in het noorden van Noorwegen. Het was onbewoond tot 1890 toen er een mijnkolonie werd opgericht.
Gedurende 6 maanden in de winter is er geen zonlicht, toch zijn er gefossiliseerde planten gevonden, inclusief dennenbomen, varens, eiken, moerascypressen, en waterlelies. Ongeacht het veranderde klimaat kunnen flora en fauna op deze planeet niet zonder regelmatig zonlicht. Op enige tijd in het verleden moetverder van de pool hebben gelegen. Nog meer bewijs komt van de Russische archeologen die grotten hebben gevonden met muurtekeningen van herten en walvissen en een bijl gemaakt van mammoetslagtand. Spitsbergen

Er zijn koraalriffen gevonden binnen de poolcirkel bij Canada en bij Spitsbergen. Nu bedekt met sneeuw moeten ze eens gegroeid hebben in een tropisch klimaat. Koraal heeft een temperatuur nodig van 17 graden om te kunnen groeien.

Op de andere pool vond Ernest Shackleton 200 mijl van de zuidpool koraalriffen. In 1935 vond de Byrd expeditie fossielen van varens en een voetafdruk van een zoogdierachtig reptiel.

Dat betekent dat we op beide polen (de koudste plaatsen op aarde) bewijs vinden voor een vroeger klimaat met een warmte dat nu bestaat op 30 graden dichter bij de evenaar.

Het gewicht van ijs

Er is een hoop ijs op de polen, Het ijs van Antartica gaat kilometers diep. Het gewicht van dit ijs wordt geschat op negentien quadrillion ton, dit gewicht zal het land dat er onder ligt samen pletten en lager laten liggen dan voor het ijs er lag. Als er zo'n gewicht aan ijs elders op de aarde heeft gelegen dan moet je daar nu redelijk gezien bewijs van kunnen vinden. Neem een goede kijk op een kaart van de wereld en kijk of je een plek kunt vinden die samengedrukt zou kunnen zijn, een ronde plek samengeperst tot op of onder zeeniveau. Er zijn twee plaatsen die onmiddellijk opvallen: de Hudson Baai en de Golf van Mexico. Hudson baai in het noord oosten van Canada is een grote, landinwaarts gerichte baai van zo'n 730.380 vierkante kilometer maar is maar 130 meter diep. Het was hetvan het Noord-Amerikaanse ijsvlak gedurende de laatste ijstijd, dat een gebied besloeg tot Ohio in het zuiden. Ten noordwesten van Hudsonbaai is de aarde permanent bevroren. Halverwege deze regio en de huidige noordpool ligt Groenland dat het hele jaar door met een laag ijs bedekt is. Dat is wat te verwachten valt als het land zowel binnen de vorige poolcirkel als de huidige poolcirkel valt. epicentrum

Overstromingen

De grootste overstroming die door orthodoxe wetenschappers geaccepteerd wordt is waarschijnlijk die van ongeveer 14.000 jaar geleden in de Altai bergen in Zuid-Siberië. “Het was een gebeurtenis die moeilijk te bevatten is, omdat er sindsdien nooit meer zoiets is gezien.”  vertelt Victor Baker, een geoloog verbonden aan de Universiteit van Arizona. “Het is de grootste overstroming die we kunnen documenteren aan de hand van fossielen.” “Op zijn hoogste punt zal het water wel 450 meter diep geweest zijn, razend langs de Chuja riviervallei met zo'n 144 kilometer per uur.”

Baker heeft samengewerkt met Alexey Rudoy, een geoloog uit Siberië, die al jaren verklaarde dat het vreemd gevormde rimpelig terrein en de gigantische richels van grind die gevonden zijn in de Chuja vallei alleen door enorme overstromingen veroorzaakt kunnen zijn. En niet zo als eerder geloofd werd door Gletsjers.

Saskia de Vries ( saskia@dossierx.nl Dit e-mail adres is beschermd door spambots, u heeft Javascript nodig om dit onderdeel te kunnen bekijken )

Bronnen:
Dit artikel is vertaald uit het engels uit een online boek van Robert Bast : Survive 2012

Geen opmerkingen: